Üfleyince geçen yaramız hiç olmadı
Ne zaman büyüdük, hatırlamıyoruz
Süslenerek kutlanan doğum günümüz
Parlak kâğıda sarılmış renkli oyuncağımız
Çocukluğumuz hiç olmadı, ey insanlar.
Ortasında kaldık Savaşınızın, aç ve susuz.
Kurşunlarla kardeşiz bu şehrin sokaklarında,
Beton olmuş toz bulutlarında göz yaşımız.
Daha 5 yaşına bile varamadan vurulmuş
Savaşlarınızın çocuklarıyız biz.
Bizim içinmiş sözde her şey
İçinde çok güzel bir gelecek varmış,
Görecek gözlerimiz, tutacak kolumuz mu kaldı?
Çocukluğumuza esir düştük, çaresiz
Karanlık gecelerin kan koktuğu,
Güneşin bakmaya hep korktuğu
Rüzgarın delice kaçtığı bir yerlerde
Yükselen vahşetin tam ortasındayız.
Daha 5 yaşına bile varamadan yanmış,
Savaşlarınızın çocuklarıyız biz.
Comments